Sava Vladislavić Raguzinski ili “grof Raguzinski” ili “Ilirski” je bio srpski političar, savetnik ruskog cara Petra Velikog, diplomata u službi Ruske Imperije, putopisac, poliglota i veliki dobrotvor i darodavac manastira.
– Koliko god volimo da se ponosimo znamenitim precima, ne činimo mnogo da se uspomena na njih sačuva i prenese. Malo je nas čulo za grofa Savu Vladislavića Raguzinskog, Hercegovca iz Jasenika kod Gacka, koji je krajem 17. i početkom 18. veka bio jedan od najznačajnijih Srba tog vremena – naglasio je istoričar Srđan Graovac na početku tribine “Sava Vladislavić Raguzinski – tvorac ruske diplomatije i lučonoša srpske nacionalne misli” održane juče u Klubu „Tribina mladih” Kulturnog centra Novog Sada.
Osim što je posredovao u čuvenom Kjahtinskom sporazumu (razgraničenju Rusije i Kine), Sava Bladislavić je bio značajan i za srpsko-ruske veze, koje u različitim oblicima traju još od srednjeg veka, a koje su pojačane od vremena vladavine ruskog imperatora Petra Velikog.
– Raguzinski je potekao sa hercegovačkog krša, a u Rusiju je doplovio 1702. godine. Uspeo je da se uzdigne visoko, do mesta savetnika ruskog imperatora Petra Velikog. Bio je jedan od najuticajnijih ljudi u Rusiji u prvoj polovini 18. veka – rekao je Graovac.
BIZARAN ZAKON NAJVEĆEG CARA ROMANOVIH: Nakon što ga je Petar Veliki naredio za Ruse je postao GORI OD CRNOG ĐAVOLA
Grof Vladislavić je, kad god mu se ukazala prilika, moćnom državniku Petru Velikom skretao pažnju na položaj Srba, upozoravajući cara i uticajno visoko plemstvo da na Balkanu, u turskom ropstvu živi srpski narod kome treba pomoći vojno, politički ali i na planu razvoja kulture. Na Savin nagovor, car Petar Veliki, početkom 18. veka, poslao je u Sremske Karlovce prvu gramatiku i bukvar.
U carskom državnom arhivu, zahvaljujući uticaju i intervencijama Vladislavića, arhivsku građu koja se ticala Srba Rusi su počeli da vode zasebno pod nazivom “srpska dela”. Do tada su se arhivski dokumenti o Srbima vodili kao “grčka dela” ili čak “turska dela”.
– Na nepravedno zaboravljenu istorijsku ličnost Savu Vladislavića prvi je najpotpunije ukazao pesnik Jovan Dučić, Savin potomak po bočnoj liniji, koji je o ovom velikom i uticajnom Srbinu godinama prikupljao građu i napisao knjigu pod naslovom “Jedan Srbin diplomat na dvoru Petra Velikog i Katarine Prve grof Sava Vladislavić”, koja je 1942. godine, u vreme Drugog svetskog rata, štampana u Pitsburgu u Sjedinjenim Američkim Državama – kazao je autor tribine.
Grof Sava Vladislavić bio je osnivač ruske obaveštajne službe. Od 1716. do 1722. godine Vladislavić je predstavnik Rusije u Rimu, gde priprema konkordat između Rusije i Vatikana, stara se o ruskim plemićima u Rimu i nabavljuje umetnička dela za letnji dvorac Petra Velikog u Sankt Peterburgu.
“PRLJAVA TAJNA” NAJVEĆE RUSKE CARICE: Katarina Velika imala je BIZARAN FETIŠ o kome je pričao ceo njen dvor
Bliskost Vladislavića sa Petrom Velikim i ruskim carskim domom Srbima je širom otvorila vrata ruskih državnih i duhovnih institucija, gde su rado primani i gde se slušala njihova reč i odakle im je pružana pomoć.
Od carice Katarine je dobio titulu grofa 24. februara 1725. godine, ali poslednjih godina života, slomljen smrću svoje tri kćeri, Vladislavić se povukao u Sibir gde je dobio pravo da osnuje grad Troickosavsk, danas Kjahta. Tamo je podigao hram, nazvavši ga crkva Svetog Save srpskog Nemanjića.
KOLOVRAT, ISTINA I MIT: Običan vojnik koji je postao jedan od NAJVELIČANSTVENIJIH JUNAKA U ISTORIJI RUSIJE
Godine 1738. grof Sava Vladislavić umro je na jednom imanju pored Sankt Peterburga. Sahranjen je u carskoj grobnici, u kripti Blagoveštenske crkve.
Pre nekoliko godina podignuti su mu spomenici u Hercegovini i u Sremskim Karlovcima.
– Zadužio je i Srbiju i Rusiju – zaključio je Graovac na kraju tribine.
