Bilo iz političkih, religioznih ili nebuloznih razloga poput korišćenja određenih boja - ovi se filmovi nisu smeli naći na repertoarima bioskopa širom sveta.
1. Bitka za Alžir
Crno-beli film iz 1966. koji se temelji na istinitim događajima, odnosno memoarima alžirskog aktiviste iz vremena rata za nezavisnost, zapravo je dokumentarac koji opisuju pobunu protiv francuske vlasti u Severnoj Africi. Film je zbog snažne političke i “proalžirkse” poruke šest godina bio zabranjen u Francuskoj
2. Oklopnjača Potemkin
Slavni sovjetski crno-beli nemi film iz 1925. , takođe je snimljen prema istinitom događaju, a govori o pobuni mornara na ratnom brodu kojom je kasnije započeta ruska revolucija 1905. Iako je napravljen povodom dvadesete godišnjice neuspelog ustanka, zabranjen je u nacističkoj Njemačkoj i brojnim drugim zemljama iz straha kako bi mogao ljude podstaknuti na marksističku revoluciju, a danas je sastavni deo svih filmskih studija kao klasik.
3. Paklena pomorandža
Kultni kriminalistički film Stenlija Kjubrika iz 1971. izazvao je brojne reakcije scenama nasilja i silovanja, a iz velikog je broja zemalja bio godinama zabranjivan i nije se prikazivao.
4. Dr. Strejndžlav ili: Kako sam naučio ne brinuti i zavoleo bombu
Još jedan Kjubrikov klasik britanska je crnohumorna satira iz 1964. snimljena po knjizi “Crvena uzbuna” koju je napisao Piter Džordž. Radnja se vrti oko poludelog američkog generala koji je naredio svojim vojnim avionima nuklearni napad na Sovjetski savez, pa je američki predsednik ( Piter Selers ) krenuo u komplikovani poduhvat sprečavanja.
Priča nudi satirični pogled na Hladni rat i na histeriju oko potencijalne opasnosti od drugih država i nacija. Nakon puštanja filma, zabranjen je u Finskoj koja je brinula da se njime vređa njihov susedni, Sovjetski savez.
5. “Cocksucker Blues”
Dokumentarac u režiji fotografa Roberta Frenka koji je napravio hroniku američke turneje Roling Stounsa 1972. Nije objavljen zbog cenzure samog benda, a napokon je pušten 1979. ali pod strogim pravilima – moglo ga se prikazivati samo četiri puta u godini, a u prvoj godini samo u verziji koju su Stounsi odobrili (čitaj izbacili kontroverzne delove). Kamera je dokumentovala brojne zabave s drogom, pušenje marihuane sa obožavateljima, Džegera kako šmrče kokain…
6. Pačija supa
Najpoznatiji film braće Marks priča je o maloj zemlji, Fidoniji, i traljavom predsedniku koji njome vlada. Uprkos početnim poteškoćama (zabrani gledanja u Italiji i Nemačkoj) film je danas prepoznatljiv kao klasik komedije, i uvršten je u Nacionalni filmski registar Italije.
7. Nakaze
Kultni horor reditelja Toda Brouninga, toliko je šokirao publiku zbog čega je u kasnijoj montaži skraćen za čak dvadeset minuta. U filmu su većinu uloga tumačili pravi ljudi sa fizičkim deformacijama. Film je bio zabranjen 30-ak godina u većini evropskih zemalja, a tek je dozvoljen nakon objave video verzije ranih 1990-ih.
8. Veliki dikitator
Slavni ali i kontroverzni film iz 1940., spoj satire na nacizam i tragikomedije. Režirao ga je Čarli Čaplin, a to je njegov prvi film sa zvukom. U filmu Čaplin glumi dve uloge: skitnicu i diktatora Adenoida Hinkela, koji je parodija na Adolfa Hitlera. Film je bio zabranjen u većini zemalja Latinske Amerike koje su bile nacistički simpatizeri i naravno u Nemačkoj.
9. Intervju
Komedija iz 2014. u kojima dvoje novinara planira atentat na severnokorejskog vođu Kim Jong-una. Film je zabranjen u Rusiji, a u Severnoj Koreji su ionako zabranjeni svi filmovi iz SAD-a.
10. Posljednji tango u Parizu
Italijansko-francuska egzistencijalna erotska drama iz 1972. o američkom udovcu koji se upušta u seksualnu vezu sa mladom Parižankom. U glavnim ulogama nastupili su Marlon Brando, Maria Šnajder i Žan Pjer Leu. Film je izazvao veliki skandal u Italiji (domovini režisera Bertolučija) zbog scene analnog seksa pa je bio zabranjen sve do 1986.
