Miloš Lučić iz Prijepolja primio je 589. penziju, što ga čini rekorderom među oko 8.000 prijepoljskih penzionera.
– Ja sam status penzionera dobio 1. januara 1966. godine, sa punim radnim stažom. Kao policajac imao sam zakonom predviđene beneficije, a nešto radnog staža sam preneo i iz one stare Jugoslavije. Radio sam, naime, godinu i po kao činovnik u nekadašnjoj župskoj opštini čija je administracija bila smeštena u kući moga oca Lazara – kazao je Lučić.
Kako je objasnio, kao pripadnik prve posleratne generacije policajaca on je vrlo brzo napredovao u službi i najveći deo radnog staža je proveo kao komandir stanice narodne milicije.
– U penziju sam, međutim, otišao kao policijski pozornik. Nije po sredi nikakva greška u službi, već mi je dojadilo stalno seljakanje kao komandira stanice. Imao sam već troje dece i teško je bilo pokretati celu porodicu zarad službe. Molba da pređem u pozornike mi je prihvaćena i do penzije sam radio kao ‘obični’ policajac u Prijepolju – naveo je on.
Prema njegovim rečima, kao dvadesetogodišnjak stupio je u partizansku vojsku NOB, četiri puta je ranjavan, a poslednjih desetak godina je i predsednik lokalnog odbora Saveza udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata.
On je do prošle godine bio najstariji aktivni vozač u opštini Prijepolje.
Sa 92 godine “predao se” zato jer je njegov “fića”, kako je rekao, bio toliko izraubovan da se nije mogla uraditi adekvatna popravka zbog nedostatka rezervnih delova.
– Tako sam ja odlučio da zajedno sa ‘fićom’ odem ‘u staro gvožđe’ – kazao je Lučić.
Kako je objasnio, svaku noć pre spavanja odradi seriju sklekova, a već u ranim satima narednog dana, uz jednu čašicu ljute rakije i kašiku domaćeg meda, kreće u redovni pešački “krug” oko Prijepolja.
