Neke od ovih zanimljivosti sigurno niste znali.
Poslednjih godina, kako mladi tako i stari, umesto u bioskope odlaze u pozorišta gde se uz drame i komedije priznatih reditelja, vraćaju u prošlost i oživljavaju bitne trenutke srpke istorije. Ono što je pohvalno, je upravo činjenica da pozorišta nisu pala u zaborav o čemu svedoče mnoge predstave za koje se čak i nakon pet godina prikazivanja traži karta više kao što je slučaj sa pojedinim predstavama u Narodnom pozorištu koje važi za najstarije u Beogradu.
Osnovano 1868. godine na mestu tadašnje Stambol kapije, Narodno pozorište je jedno od najznamenitijih građevina koje se nalaze na Trgu republike u centru Beograda. Prva predstava izvedena u ovom pozorištu je bila „Đurađ Branković” odigrana 22. novembra koji se danas slavi kao Dan pozorišta. Svoje karijere ovde su započeli Branislav Nušić i Jovan Sterija Popović čije se predstave i dan danas igraju.
Ništa manje posećeno a najviše poznato po predstavi „Buba u uhu” je Jugoslovensko dramsko pozorište u kojem se ovaj komad igra već punih 40 godina. Ovo pozorište, nastalo je na mestu jahačke škole gde je na mestu konjušnice podignuta prva scena. Najznačajniji glumci Sarajeva, Splita i Ljubljane učestvovali su u osnivanju ovog pozorišta. Prvi rukovodilac a kasnije reditelj i kritičar ovog pozorišta bio je Bojan Stupica koji je 3. Aprila 1948. godine režirao prvi komad u ovom pozorištu „Kralj Betajnove”. Na ovaj datum se svake godine dodeljuju godišnje nagrade.
Osnovano u prostorijama „Borbe” pozorište Atelje 212 koje postoji od 1956. godine svoj naziv je prema nezvaničnim izvorima dobio po broju stolica u teatru koliko ih je tada bilo u zgradi „Borbe”. Prva predstava koja je odigrana u ateljeu je bila “Faust” u režiji Mire Trailović dok jedna od kultnih predstava tog vremena tada bila „Kosa” koja je na scenu Ateljea stigla pre nego na scene mnogih svetskih pozorišnih centara. Ispred ulaza u ovo pozorište nalazi se spomenik Zoranu Radmiloviću u kostimu kralja Ibija. Ova statua simboliše predstavu koja je pored „Radovana Trećeg” ovog glumca proslavila.
Prvo pozorište osnovano posle Drugog svetskog rata, 1947. bilo je Beogradsko dramsko pozorište u kojem je prva odigrana premijera bila „Sumnjivo lice” Branislava Nušića.
Pozorište na Terazijama je osnovano 1949. godine, a karakteristično je po stalnom administrativno-tehničkom i izvođačkom sastavu koji čini oko 200 ljudi (baletski, horski i orkestarski ansambl). Nastalo kao „humorističko pozorište”, dobija prvo naziv Savremeno pozorište. Sadašnji naziv dobilo je u pozorišnoj sezoni 1975. kada pozorište i postaje samostalno. Ovde se posebno neguje domaće stvaralaštvo – muzički komadi, operete i slično.
Ukoliko zbog određene predstave odlučite da dođete iz unutrašnjosti, ne brinite, nedaleko od ovih pozorišta možete iznajmiti apartman čak i na jedan dan. Zato, pogledajte repertoar, rezervišite karte i uputite se u prestonicu na „daske koje život znače”!
