Centralni gradski park kakav je Kalemegdan, sa svojom impozantnom veličinom i neverovatnom istorijom ima mogućnosti za izuzetno pejzažno-arhitektonsko uređenje kakvo nije viđeno do sada. Međutim, njegov potencijal nije u potpunosti iskorišćen, uprkos činjenici da sadrži brojne spomenike i vredna umetnička dela koja nisu dovoljno poznata.
Fontana „Buđenje“ veoma je upečatljiva i izdvojena je u prostoru pejzažno-arhitektonskim uređenjem, kao centralni akcenat na prilaznoj stazi impoznatnom zdanju Umetničkog paviljona “Cvijeta Zuzorić” koji je naglašen cvetnom alejom.
Ova fontana je postavljena u cvetnu rondelu ispred Umetničkog paviljona „Cvijeta Zuzorić“ 1936. godine. Sastoji se iz bazena okruglog oblika iz koga se izdvaja postolje sa centralno postavljenom skulpturom koja prikazuje žensku figuru i šest golubova koji je okružuju.
Skulptura koja je centralni deo fontane je rad vajara Dragomira Arambašića iz 1920. godine, predstavlja ženski akt visine od 200 cm.
Po nastanku je bila izložena u Salonu francuskih umetnika u Parizu gde je osvojila nagradu „Mansion“ prilikom izlaganja kao umetničko delo od posebne vrednosti.
Tokom Drugog svetskog rata fontana je demolirana i pojedini njeni delovi su nestali. Centralna skulptura koja predstavlja ženski akt vraćena je na svoje mesto 1959. godine, dok je fontana u potpunosti rekonstruisana 1980. godine.
Oko fontane se nalazi cvetna rondela koja bi pravilnim izborom biljaka mogla dodatno da naglasi lepotu same fontane. Pored toga, neophodna je rekonstrukcija platoa na kome se fomnatana nalazi, kao i okolnih staza kako bi se ona istakla u prostoru na odgovarajući način.
Kako su sve skulpture izrađene od bronze, česta su meta gradskih huligana. Tako su manje figure, odnosno šest golubova koji okružuju centralnu skulpturu nestajali u više navrata. Poslednji put je ukradeno svih šest skulptura 2010. godine. Njihova ukupna vrednost je procenjena na oko 500.000 dinara, što samo govori o nepoštovanju i vandalizmu bez granica koji pokeće takve incidente.
