Jedan od junaka borbe protiv osmanske hegemonije na Balkanu poreklo vodi od starog srpskog bratstva Branilovića iz Zete. Današnje generacije albanskog naroda Skenderbega doživljavaju kao herojsku ličnost oko koje je izgrađen kult nacionalnog jedinstva.
– Kastriote su bili jedna od najvažnijih feudalnih porodica. Upravljali su područjima koja najvećim delom danas pripadaju Albaniji. O njihovom srpskom poreklu svedoče i dve povelje koje je izdao jedan od darodavaca Hilandara Ivan Kastriota Skenderbeg, otac Đorđa Skenderbega. Ivan je imao četvoricu sinova – Stanišu, Repoša, Konstantina i Đurađa – objasnio je na početku tribine “Istina o Skenderbegu” nedavno održane u Klubu “Tribina mladih” Kulturnog centra Novog Sada autor i predavač docent dr Boris Stojkovski.
IZDAO TURKE, UJEDINIO ALBANCE, A BIO SRBIN: Evo ko je zapravo bio čuveni SKENDERBEG
Jedan od sinova, Repoš, sahranjen je na Hilandaru. Na njegovom grob postavljen je natpis “Repoš Duka Ilirski”. Postoji na Hilandaru i grob Joakima Kastriota. Pretpostavlja se da je reč o Ivanovom ocu koji je pred smrt uzeo monaški postrig, mada je tokom svog života menjao veroispovest u zavisnosti od političkih saveza.
U Hilandaru i danas stoje ostaci tzv. Arbanaškog pirga, kule koja je sagrađena novcem Ivana Kastriote.
– Istorijski izvori različito su nazivali Đorđa Kastriotu. Skenderbegom ga je nazvao jedan srpski letopisac tokom bitke za Sveti Grad (danas granični pojas između Makedonije i Albanije). Najveći Skenderbegov saveznik bio je napuljski kralj Alfonso Argonski. Zvao ga je “slavnim i moćnim gospodinom Đorđem Kastriotom alias Skenderbegom” – kaže Stojkovski i dodale da je Mletačka republika bila jedna od mecena antiturske Lješke lige u kojoj su bili i Kastriote.
JEDINI MUSLIMANSKI KRALJ EVROPE: Družio se sa fašistima, PREŽIVEO 55 ATENTETA, a o njegovoj bahatosti i danas se priča
Međutim, posle neuspešnih napada na Bar i Ulcinj, Mlečani su Đurđu Brankoviću, Stefanu Crnojeviću i Albancima ponudili nagradu za ubistvo Skenderbega. Venecija je predložila Turcima da ga napadnu zajedničkim snagama, što su oni rado prihvatili, ali to im nije uspelo.
– Godina 1448. bila je prelomna. Skenderbeg je u savezu sa Janošem Hunjadijem uspeo da istera Turske sa Balkanskog poluostrva. Trebalo je da krene u pomoć Hunjadiju, ali despot Đurađ je četiri godine ranije obnovio srpsku despotovinu i na taj način sprečio Skenderbega da prodre na Kosovo polje. Zbog toga je Skenderbeg pustošio zemlje despota Đurđa (zapadni delovi današnje Metohije) – objašnjava autor.
(NE)DOZVOLJENI SIMBOL: Evo šta je ZNAK koji su Švajcarci pokazivali i zašto je to TAKO STRAŠNO
Skenderbeg je, zatim, nastavio iscrpljujuću borbu sa Osmanlijama. Krajem 1467. godine oboleo je od malarije, a u januara 1468. godine umro je na mletačkoj teritoriji. Pretpostavlja se da je imao između 63 i 65 godina, što je za 15. vek i za život vojskovođe bilo dugoveko.
– Od 1480. godine počinje rađanje mita o Skenderbegu. Martino Segono, katolički biskup iz Ulcinja, poredio ga je sa Aleksandrom Velikim. Biografija koju je 1508. godine napisao Marino Barleti donela je Skenderbegu još veću, evropsku popularnost. Albanci su tek krajem 19. veka, u periodu nacionalnog preporoda, otkrili Skenderbega i, kako nisu imali adekvatne ličnosti u srednjem veku, počeli su da ga uzdižu na nivo heroja svoje nacije – zaključio je Stojkovski.
DRUGAČIJA VERZIJA ISTORIJE?! Evo šta ALBANCI danas uče o PRVOM SVETSKOM RATU i srpskoj golgoti
Sa srpske strane o Skenderbegu su pisali Sima Milutinović Sarajlija, Jovan Sterija Popović, Stevan Sremac, a Njegoš u Gorskom vijencu kaže: “Skenderbeg je srca Obilića”.
