Jedna od najvećih misterija iz istorije moderne Srbije je pitanje šta se dešavalo na teritoriji našeg kraljevstva tokom tri godine okupacije za vreme Prvog svetskog rata. Jednu stvar znamo: nemački vojnici su navodno sa našim dečacima delili cigarete.
Jedna od najvećih misterija iz istorije moderne Srbije je pitanje šta se dešavalo na teritoriji našeg kraljevstva od početka 1916. godina kada smo se nakon godinu i po dana odolevanja pred austrougarskim naletima napokon slomili zbog uključenja snaga Nemačkog carstva na našem frontu, pa skoro do kraja 1918. godine kada je naša vojska oslobodila zemlju, hrleći ka Beogradu brže od francuske konjice.
Dakle, tri godine praznine i pranja prošlosti suludim pričama koje su počele već u međuratnom periodu, o tome kako se “ceo narod sa vojskom povukao preko Albanije”. Jedan manji broj civila jeste to učinio, ali je na tlu naše države ostala ogromna većina.
Ko je tu šta radio, ko je sarađivao sa okupatorom, šta se dešavalo, kako su se nemački i austrougarski vojnici ponašali prema našem življu (za bugarske znamo, a znamo i da su se i sami Nemci zgražavali zbog onoga što su njihovi saveznici radili), da li je bilo domaćih izdajnika i stranih plaćenika, možda ratnih profitera koji posle oslobođenja nisu kažnjeni?
Jednostavno ne znamo. Činjenica je da nikakvo čišćenje izdajnika nije sprovedeno nakon 1919. godine, ništa slično onome što se nakon 1945. desilo u novoj, socijalističkoj Jugoslaviji.
Nemačka propaganda svakako je htela svom građanstvu da prikaže sopstvenu vojsku kao dobru i plemenitu, pa otud i ova fotografija. Nama iz današnje perspektive deluje kretenski da vojnik detetu daje cigaretu pošto znamo koliko su cigarete štetne, posebno u tom uzrastu, ali to tada nije bilo poznato.
Šta više, toliko je ovo bilo pozitivno u ondašnjim očima da su urednici “Ilustrovanog ratnog kurira” (nem. Illustrierter Kriegs-Kurier) odlučili da ovu fotografiju stave na naslovnu stranu svog lista.
Plemenitost (stvarna ili umišljena) čina koji vidimo ima jedno osnovno tumačenje: toliko je (navodno) dobra nemačka vojska da njen pripadnik deli sa srpskim detetom jednu od najtraženijih i najvrednijih stvari za svakog vojnika u ratu: duvan. Koji je ujedno i najteže nabaviti. Posebno za Nemce koji su na kraju motali hrastovo lišće i pušili.
