Veliki broj Jugoslovena i poštovalaca Titovog lika i dela, i danas će posetiti 'Kuću cveća' kako bi odali počast doživotnom predsedniku i obeležiti Dan mladosti.
Dan Mladosti u tadašnjoj SFRJ slavio se kao rođendan Josipa Broza Tita, a danas, 34 godina posle njegove smrti, biće obeležen u Beogradu i u još nekim gradovima nekadašnje države.
Hiljade poštovalaca Titovog lika i dela na današnji dan posećuje grobnicu u okviru „Memorijalnog centra 25. maj”, gde je sahranjen Broz, a prošlog oktobra i njegova udovica Jovanka.
25. maj slavi se kao Titov rođendan, iako je on rođen 7. maja. Na današnji dan, u nekadašnjoj SFRJ, pioniri, studenti, ali i pripadnici svih rodova vojske SFRJ učestvovali su na tradicionalnom sletovima koji su održavani na stadionu JNA.
Svake godine, negde iz publike bi sportisti i ugledni omladinci nosili Štafetu mladosti, preko stadiona sve do svečanih tribina, gde su bili Tito i njegova supruga.
U Štafeti su se nalazile poruke omladine SFRJ za „voljenog predsednika”, koja je svake godine bila drugačije dizajnirana. Tito bi, po primanju Šatfete, održao kratak govor, napominjući da je ona prethodno nošena rukama omladinaca prelazila hiljade i hiljade kilometara od Triglava do Đevđelije.
U tadašnjoj Jugoslaviji, Dan mladosti je bio praznik i neradni dan, slavio se kao opšti nacionalni praznik.
Tito je rođen 7. maja 1892. godine u zagorskom selu Kumrovec na reci Sutli, kao sedmo dete (od petnaestoro) u porodici Franje Broza, siromašnog seljaka, i Marije, rođene Javoršek, Slovenke iz susedne zemlje Habzburškog carstva. Osnovnu školu je završio u Kumrovcu 1907., a bravarski zanat 1910. godine u radionici Šašek i Karas u Sisku, gde je istovremeno pohađao šegrtsku školu.
Bio je lider Komunističke partije Jugoslavije (kasnije Savez komunista Jugoslavije) od 1937. do 1980, vođa Narodnooslobodilačke borbe naroda Jugoslavije od 1941. do 1945, a kasnije i vrhovni komandant Oružanih snaga SFRJ.
Na čelu SFRJ nalazio se punih 35 godina i imao je nesumnjivo izuzetan ugled u tadašnjem svetu. Posebno je veliki značaj, u međunarodnim odnosima, imala njegova uloga kao jednog od osnivača Pokreta nesvrstanih.
Radio je 1936. i 1937. u Kominterni u Moskvi u vreme kad je likvidiran i znatan broj jugoslovenskih komunističkih prvaka.
Tokom Drugog svetskog rata bio je na čelu Partizanskog pokreta (Narodnooslobodilačka vojska). Iz rata je izašao kao proslavljeni ratni komandant, predvodnik najmasovnijeg pokreta otpora u okupiranoj Evropi i neprikosnoveni lider Jugoslavije.
Jedan je od retkih koji je odbio Staljinov pritisak 1948. godine – Rezoluciju Informacionog biroa komunističkih partija, nakon čega je dobijao značajnu finansijsku i vojnu pomoć od SAD.
Umro je 4. maja 1980. godine, a na njegovoj sahrani 8. maja prisustvovao je veliki broj svetskih lidera i istaknutih ličnosti tadašnjeg sveta.
Dan mladosti poklapao se inače i sa nemačkom desantom na Drvar 25. maja 1944. kada je Tito je uspeo da se spase prilikom desanta nemačkih padobranskih jedinica.
