Na današnji dan 1943. godine, u mestu Geri u SAD, umro srpski pesnik, esejist i putopisac Jovan Dučić. Njegovo delo predstavlja vrhunac srpske lirike u dve prve dekade XX veka.
O godini rođenja Jovana Dučića postoje sporovi i nejasnoće. Pero Slijepčević navodi da je Dučić rođen, najverovatnije, 1872. u Trebinju. Veći broj istraživača tvrdi da je rođen 1874. godine.
Učiteljevao je kratko vreme po raznim mestima, između ostalog u Bijeljini, odakle su ga austrougarske vlasti proterale zbog patriotskih pesama „Otadžbina“. Odmah nakon progonstva, pesnik nije mogao naći učiteljsku službu gotovo nigde, pa se zapošljava u manastirskoj školi u Žitomisliću.
Na ženevskom univerzitetu je završio prava i potom se vratio uSrbiju. Godine 1907. u Ministarstvu inostranih dela Srbije dobija službu pisara. Od 1910. je u diplomatskoj službi. Te godine postavljen je za atašea u poslanstvu u Carigradu, a iste godine prelazi na isti položaj u Sofiji.
Biran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije, a za redovnog člana izabran je 1931. Sledeće godine postavljen je za poslanika u Budimpešti. Od 1933. do 1941. prvo je poslanik u Rimu, potom u Bukureštu, a do raspada Jugoslavije poslanik je u Madridu.
U doba invazije i kasnije okupacije Jugoslavije 1941. godine Jovan Dučić je bio opunomoćeni poslanik kraljevine Jugoslavije u Madridu. Pošto je Španija priznala NDH, time prekinuvši diplomatske odnose s Jugoslavijom, u junu 1941. Dučić se povukao u neutralnu Portugaliju, u Lisabon odakle je, u avgustu iste godine otišao u SAD u grad Geri, Indijana, gde je živeo njegov rođak Mihajlo. Od tada do svoje smrti dve godine kasnije, vodio je organizaciju u Ilinoisu (čiji je osnivač Mihajlo Pupin 1914. godine), koja predstavlja srpsku dijasporu u Americi.
Umro je 7. aprila 1943. u Geriju. Njegovi posmrtni ostaci preneseni su iste godine u portu srpskog manastira Svetog Save u Libertivilu, SAD. Njegova želja je bila da ga sahrane u njegovom rodnom Trebinju. Ova poslednja želja Jovana Dučića ispunjena je 22. oktobra 2000. godine.
Ostali događaji na današnji dan:
1348. Češki kralj Karlo IV osnovao Univerzitet u Pragu, prvi univerzitet u centralnoj Evropi.
1614. Umro španski slikar El Greko, rođen na Kritu 1540. kao Dominikos Teotokopulos. Tvorac jednog od najoriginalnijih slikarskih opusa u istoriji evropskog slikarstva, bio zaboravljen i ponovo otkriven krajem XIX veka.
1770. Rođen engleski romantičarski pesnik Vilijam Vodsvort. Najznačajnije njegovo delo su “Lirske balade”, knjiga koja je označila početak romantizma u engleskoj književnosti.
1866. Zemunski štampar Ignjan Sopron, na poziv bosanskog vezira Šerifa Osman-paše, otvorio prvu štampariju u Sarajevu i pokrenuo prve novine štampane u Bosni, nedeljnik “Bosanski vjesnik”. List uređivao Miloš Mandić, a izlazile na ćirilici i po Vukovom pravopisu.
1929. Beogradska radio-stanica prvi put direktno prenosila jednu fudbalsku utakmicu, prvenstveni susret BSK i “Jugoslavije”. Reporter bio Rade Stoilović.
1939. Musolinijeve trupe iskrcale se na obale Albanije i za 5 dana okupirale zemlju.
1941. Vlada Kraljevine Jugoslavije objavila proklamaciju o početku rata s Nemačkom i Italijom i izdala naredbu o opštoj mobilizaciji.
1943. U mestu Geri u SAD umro srpski pesnik, esejist i putopisac Jovan Dučić. Njegovo delo predstavlja vrhunac srpske lirike u dve prve dekade XX veka. Bio u diplomatskoj službi Kraljevine Srbije i Kraljevine Jugoslavije. Od 1941. živeo u SAD, a njegovi posmrtni ostaci preneti u rodno mesto Trebinje u oktobru 2000.
1943. U laboratoriji u Bazelu, u Švajcarskoj, prvi put proizvedena droga LSD.
1945. Američki avioni u Drugom svetskom ratu potopili najveći japanski ratni brod “Jamato”.
1947. Umro američki automobilski magnat Henri Ford. Prve “benzinske kočije” konstruisao 1896, a 1899. počeo proizvodnju automobila. Prvi uveo serijsku proizvodnju, a 1908. stvorio “model T”, prvi “narodni automobil”.
1948. Osnovana Svetska zdravstvena organizacija. Statut Organizacije potpisalo 26 zemalja, a 7. april proglašen za Svetski dan zdravlja.
1955. Umrla američka filmska glumica Teda Bara, prvi “vamp” u istoriji kinematografije.
1961. Uhapšen jugoslovenski političar Milovan Đilas, bivši najbliži saradnik Josipa Broza Tita.
1963. Usvojen nov jugoslovenski Ustav kojim je naziv države Federativna Narodna Republika Jugoslavija promenjen u Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija. Nov Ustav popularno nazvan “povelja samoupravljanja” jer je njime samoupravni model primenjen u svim sferama i na svim nivoima društvenog života.
1966. Iz Sredozemnog mora kod španske obale izvađena američka hidrogenska bomba, ispala iz aviona zbog tehničke greške.
1975. U Zagrebu umro hrvatski slikar i grafičar Krsto Hegedušić. Bio inicijator i jedan od osnivača umetničke grupe “Zemlja”, osnivač slikarske škole “naivaca” u Hlebinama.
1990. Feribot “Skandinavska zvezda” zahvaćen plamenom tokom krstarenja u Severnom moru između Norveške i Danske. U nesreći poginulo 158 ljudi.
1992. Dan pošto je EEZ priznala nezavisnost Bosne i Hercegovine bosanski Srbi proglasili, u Banjaluci, nezavisnost Republike Srpske, a predstavnici bosanskih Srba u Predsedništvu BiH Biljana Plavšić i Nikola Koljević dali ostavke.
1992. SAD priznale nezavisnost BiH, Slovenije i Hrvatske.
1994. U glavnom gradu Ruande Kigaliju ubijen premijer Agate Uvilingijimana.
2001. Policija rasturila antivladine demonstracije u više gradova u Turskoj. Radnici i građani revoltirani naglim padom nacionalne valute i skokom cena tražili ostavku premijera Bulenta Edževita i njegove vlade.
