O godini rođenja postoje sporovi i nejasnoće. Pero Slijepčević navodi da je Dučić rođen, najverovatnije, 1872. u Trebinju. Veći broj istraživača tvrdi da je rođen 1874. SANU kao datum rođenja navodi 5/17. februar 1871.
Radio je kao učitelj u Mostaru od 1895. do 1899. Bio je član je društva Gusle. U društvu sa Šantićem stvorio je književni krug i pokrenuo časopis Zora. Poslednje godine boravka u Mostaru, zajedno sa prijateljem i piscem Svetozarom Ćorovićem, uhapšen je i otpušten sa posla. Iste godine odlazi na studije u Ženevu, na Filozofsko-sociološki fakultet. Proveo je skoro deset godina na strani, najviše u Ženevi i Parizu. Za to vreme održava veze sa prijateljima piscima iz Mostara, upoznaje Skerlića u Parizu, sarađuje sa mnogim listovima i časopisima (Letopis, Zora, Srpski književni glasnik). Na ženevskom univerzitetu je svršio prava i potom se vratio u Srbiju. Godine 1907. u Ministarstvu inostranih dela Srbije dobija službu pisara. Od 1910. je u diplomatskoj službi. Te godine postavljen je za atašea u poslanstvu u Carigradu, a iste godine prelazi na isti položaj u Sofiji. Od 1912. do 1927. službuje kao sekretar, ataše, a potom kao otpravnik poslova u poslanstvima u Rimu, Atini, Madridu i Kairu (1926 — 1927), kao i delegat u Ženevi u Društvu naroda. Potom je privremeno penzionisan. Dve godine kasnije vraćen je na mesto otpravnika poslova poslanstva u Kairu.
Biran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije, a za redovnog člana izabran je 1931. Sledeće godine postavljen je za poslanika u Budimpešti. Od 1933. do 1941. prvo je poslanik u Rimu, potom u Bukureštu, (gde je 1937. godine postavljen za prvog jugoslovenskog diplomatu u rangu ambasadora u Bukureštu), a do raspada Jugoslavije poslanik je u Madridu.
U doba invazije i kasnije okupacije Jugoslavije 1941. godine Jovan Dučić je bio opunomoćeni poslanik kraljevine Jugoslavije u Madridu. Pošto je Španija priznala NDH, time prekinuvši diplomatske odnose s Jugoslavijom, u junu 1941. Dučić se povukao u neutralnu Portugaliju, u Lisabon odakle je, u avgustu iste godine otišao u SAD u grad Geri, Indijana, gde je živeo njegov rođak Mihajlo. Od tada do svoje smrti dve godine kasnije, vodio je organizaciju u Ilinoisu (čiji je osnivač Mihajlo Pupin 1914. godine), koja predstavlja srpsku dijasporu u Americi. Za to vreme pisao je pesme, političke brošure i novinske članke pogođen razvojem situacije u Jugoslaviji i stradanjem srpskog naroda, osuđivao je genocid nad Srbima koji je vršila hrvatska ustaška vlada.
Umro je 7. aprila 1943. u Geriju. Njegovi posmrtni ostaci preneseni su iste godine u portu srpskog manastira Svetog Save u Libertivilu, SAD. Njegova želja je bila da ga sahrane u njegovom rodnom Trebinju. Ova poslednja želja Jovana Dučića ispunjena je 22. oktobra 2000.
Prvu zbirku pesama objavio je u Mostaru 1901. u izdanju mostarske Zore, zatim drugu u Beogradu 1908. u izdanju Srpske književne zadruge, kao i dve knjige u sopstvenom izdanju, stihovi i pesme u prozi – Plave legende i Pesme. Pisao je dosta i u prozi: nekoliko literarnih eseja i studija o piscima, Blago cara Radovana i pesnička pisma iz Švajcarske, Grčke, Španije itd.
Ostali događaji na današnji dan:
348 – Češki kralj Karlo IV osnovao je univerzitet u Pragu (Karlov univerzitet), prvi univerzitet u centralnoj Evropi.
1614 – Umro je španski slikar El Greko, rođen na Kritu 1540. godine kao Dominikos Teotokopulos. Tvorac jednog od najoriginalnijih slikarskih opusa u istoriji evropskog slikarstva bio je potpuno zaboravljen i ponovo je otkriven krajem XIX veka.
1770 – Rodio se engleski romantičarski pesnik Vilijam Vodsvort. Najznačajnije njegovo delo su “Lirske balade”, knjiga koja je označila početak romantizma u engleskoj književnosti.
1866 – Zemunski štampar Ignjan Sopron, na poziv bosanskog vezira Šerifa Osman Paše, otvorio je prvu štampariju u Sarajevu i pokrenuo prve novine štampane u Bosni – nedeljnik “Bosanski vjesnik”. List je uređivao Miloš Mandić, a izlazile su na srpskohrvatskom jeziku, ćirilicom i po Vukovom pravopisu.
1929 – Beogradska radio stanica prvi put je direktno prenosila jednu fudbalsku utakmicu, prvenstveni susret BSK i “Jugoslavije”. Reporter je bio Rade Stoilović.
1939 – Musolinijeve trupe iskrcale su se na obale Albanije i za pet dana okupirale celu zemlju.
1941 – Vlada Kraljevine Jugoslavije je proglasia rat s Nemačkom i Italijom, i naredila opštu mobilizaciju.
1943 – U laboratoriji u Bazelu, u Švajcarskoj prvi put je proizvedena droga LSD.
1945 – Američki avioni su u Drugom svetskom ratu kod ostrva Okinava u Tihom okeanu potopili najveći japanski bojni brod “Jamato”.
1947 – Umro je američki automobilski magnat Henri Ford. Prve “benzinske kočije” konstruisao je 1896, a 1899. je počeo proizvodnju automobila. Prvi je uveo serijsku proizvodnju, a negov tim je 1908. stvorio “model T”, prvi “narodni automobil”.
1948 – Osnovana je Svetska zdravstvena organizacija (WHO). Statut te organizacije je potpisalo 26 zemalja, a 7. april proglašen je za Svetski dan zdravlja.
1955 – Umrla je američka filmska glumica Teda Bara, prva “vamp” žena u istoriji kinematografije.
1962 – Uhapšen je jugoslovenski političar i disident Milovan Đilas, bivši najbliži saradnik Josipa Broza Tita. Razlog hapšenja bilo je objavljivanje njegove knjige “Razgovori sa Staljinom”. Bilo je to četvrto hapšenje i suđenje Đilasu od januara 1954. godine kada se razišao sa rukovodstvom Kumunističke partije Jugoslavije.
1963 – Donet je novi Ustav kojim je naziv države Federativna Narodna Republika Jugoslavija (FNRJ) promenjen u Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija (SFRJ). Novi Ustav je nazivan i “povelja samoupravljanja” jer je njime samoupravni model primenjen u svim sferama i na svim nivoima društvenog života.
1966 – Iz Sredozemnog mora kod španske obale izvađena je američka hidrogenska bomba, ispala iz aviona zbog tehničke greške.
1975 – U Zagrebu je umro hrvatski slikar i grafičar Krsto Hegedušić. Bio je inicijator i jedan od osnivača umetničke grupe “Zemlja” (1929) i slikarske škole naivaca u Hlebinama (1930).
1990 – Feribot “Skandinavska zvezda” zapalio se tokom plovidbe u Severnom moru između Norveške i Danske. U nesreći je poginulo 158 ljudi.
1992 – Dan pošto je Evropska zajednica (potonja EU) priznala nezavisnost Bosne i Hercegovine, bosanski Srbi proglasili su u Banjaluci nezavisnost
Republike Srpske, a predstavnici bosanskih Srba u Predsedništvu BiH Biljana Plavšić i Nikola Koljević podneli ostavke.
1992 – SAD su priznale nezavisnost BiH, Slovenije i Hrvatske.
1994 – U glavnom gradu Ruande Kigaliju ubijen je premijer Agate Uvilingijimana.
2004 – Više od 600 Iračana je poginulo, a preko 400 je ranjeno u bombardovanju džamije u Faludži, iračkom gradu koji je danima bio pod opsadom američkih marinaca. U Bagdadu je zvanično saopšteno da je u toj zemlji poginulo više od 720 vojnika koalicionih snaga, predvođenih SAD, od čega većina nakon proglašnja kraja glavnih vojnih operacija 1. maja 2003. godine.
2005 – Indija i Pakistan su obnovile autobusku liniju koja će, po prvi put za 60 godina, povezati podeljeni region Kašmira.
2009 – Bivši predsednik Perua Alberto Fuhimori osuđen je na 25 godina zatvora za zločine protiv čovečnosti tokom vladavine od 1990. do 2000. godine. To je prva presuda demokratski izabranom šefu države jedne latinoameričke zemlje pred domaćim sudom.
