U Beogradu je 16. decembra 1934. pušten u saobraćaj prvi drumski most preko Save. Bio je to Zemunski most kralja Aleksandra I, odnosno današnji Brankov most.
Na mestu gde danas ponosno stoji najpoznatiji most u našoj prestonici nekad je bio stari gospodin – most Kralja Aleksandra. U to vreme taj most je spadao u najlepše građevinom tadašnjeg Beograda.
Njegov život trajao je samo sedam godina, a 1941. godine su ga srušili Nemci. Mnogi Beograđani su rekli da se tako ispunilo prokletstvo, koje po sujeverju, prati ovo mesto.
Navodno prokletstvo datira još od 1862. godine. Na mestu gde se nalazio noseći stub na desnoj obali Save, koji i dan danas postoji, nekada je bila Liman džamija koja je uklonjena da bi se digao most.
Početkom juna te godine Turci su kod Čukur česme ubili našeg dečaka, a tada je počelo i bombardovanje. Muslimani su se sakrili u Liman džamiji, Srbi su zatim opkolili ovo mesto i zapalili ga.
Liman džamija je do 1930. godine bila u ruševinama sve dok nije počela izgradnja mosta Kralja Aleksandra. Ruševine su sklonili majstori koji su na tom mestu podigli noseći stub novog mosta.
Kao što smo naveli, Nemci su srušili most Kralja Aleksandra sedam godina kasnije. S potpornih zidova sa obe strane mosta u proleće 1947. uklonjeni su kameni reljefi s grbom Kraljevine Jugoslavije. Na mestu srušenog visećeg mosta 1957. je podignut novi most, nezvanično nazvan „Brankov“ prema imenu ulice čiji je produžetak.
