Stevan Hristić je bio najistaknutiji srpski kompozitor u prvoj polovini XX veka. Školovao se na čuvenom Lajpciškom konzervatorijumu, koji je njegovom radu dao solidne profesionalne temelje. Takođe je, u vreme pred Prvi svetski rat, boravio u Moskvi, Parizu i Rimu.
Upoznat sa muzičko-stilskim tendencijama tadašnje Evrope, kao i sa osloncem u tradiciji srpskog muzičkog romantizma i nacionalne boje, stvorio je poseban muzički jezik koji je bio mešavina folklornih uticaja i kasnoromantičarskih, impresionističkih i verističkih elemenata u melodiji, harmoniji i instrumentaciji. Ovo je učinilo da njegova muzika bude prijatna, slušljiva i bliska širokom auditorijumu.
Njegov najznačajniji doprinos razvoju kulturnog života Srbije je osnivanje i vođenje Beogradske filharmonije. Uporedo sa tim, bio je i direktor Beogradske opere u periodu 1924.-1935., a 1937. je jedan od osnivača i prvih profesora Muzičke akademije, a kasnije je i jedno vreme bio njen rektor. Nakon Drugog svetskog rata, 1945. učestvuje u osnivanju Udruženja kompozitora Srbije, čiji je jedan od prvih predsednika, a takođe je bio i prvi predsednik Saveza kompozitora Jugoslavije. Osim ovih uvaženih funkcija, nosio je i najvišu akademsku titulu, budući član, najpre dopisni, a zatim i redovni Srpske akademije nauka i umetnosti (SANU).
Ipak, najviše zasluga nosi za svoje stvaralaštvo. Ono počinje pisanjem scenske muzike za komad s pevanjem „Čučuk Stana”, a do kraja svog života je napisao i solo pesme, nekoliko horskih dela, dve koncertantne kompozicije, „Simfonijsku fantaziju za violinu i orkestar” (diplomski rad u Lajpcigu) i „Rapsodija za klavir i orkestar”.
Njegova najznačajnija, i najpoznatija, dela su (prvi u srpskoj muzici) oratorijum „Vaskrsenje”, izvanredno „Opelo u b-moll-u”, jedina dovršena opera „Suton” i, kao njegovo najpoznatije, a moglo bi se reći i najkvalitetnije delo, balet „Ohridska legenda”.
Ostali događaji na današnji dan:
1886. Rođen srpski slikar Jovan Bijelić, član Srpske akademije nauka, jedan od najznačajnijih jugoslovenskih likovnih stvaralaca između dva svetska rata.
1897. Umro engleski kapetan Čarls Kaningem Bojkot, kom su 1880. zakupci imanja kojim je upravljao odbili saradnju. Takav vid otpora kasnije nazvan prema njegovom prezimenu, bojkot.
1906. Rođen britanski fiziolog i biohemičar ruskog porekla Ernst Boris Čejn. Sa Aleksandrom Flemingom i Hauardom Volterom Florijem 1945. podelio Nobelovu nagradu za medicinu za otkriće penicilina.
1908. Dolaskom broda “Kasato Maru” u luku Santos sa 168 japanskih porodica počela imigracija Japanaca u Brazil.
1937. Umro škotski pisac Džejms Metju Beri, autor priča o Petru Panu.
1944. Američke snage u Drugom svetskom ratu zauzele ostrvo Sajpan u Pacifiku na kom su Japanci imali jednu od najvećih vojno-pomorskih baza.
1947. Rođen indijski pisac Salman Ruždi, kog je iranski verski vođa ajatolah Homeini osudio na smrt 1989. zbog uvrede islama u knjizi “Satanski stihovi”. Ruždi od tada do 2000, kada se odselio u Njujork, živeo u Velikoj Britaniji pod zaštitom Skotland Jarda.
1953. Džulijus i Etel Rozenberg, osuđeni za špijunažu u korist SSSR, pogubljeni na električnoj stolici u zatvoru Sing Sing.
1961. Kuvajt, koji je bio pod protektoratom Velike Britanije od 1899, stekao punu nezavisnost.
1961. Otkrivanjem natpisa sa imenom Pontija Pilata na iskopini rimskog hrama u Izraelu pronađen dokaz da je on postojao.
1965. General Huari Bumedijen vojnim udarom zbacio sa vlasti predsednika Alžira Ahmeda Ben Belu.
1970. Sovjetski vasionski brod “Sojuz 9” postigao rekord u dužini boravka u kosmosu, 17 dana, 16 časova i 59 minuta.
1975. Generalni sekretar Ujedinjenih nacija Kurt Valdhajm u Meksiko Sitiju otvorio prvu svetsku konferenciju o položaju žena.
1987. U eksploziji u garaži robne kuće u Barseloni poginulo 12 i povređeno više od 30 ljudi. Odgovornost preuzela baskijska separatistička organizacija ETA.
1988. U indijskom gradu Kurukšetra poginulo 15 i povređeno 25 osoba u eksploziji bombe koju su postavili Siki-ekstremisti.
1993. Umro engleski pisac Vilijam Golding, dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1983.
1995. Čečenski pobunjenici oslobodili 1.500 talaca koje su držali šest dana i napustili bolnicu u gradu Buđonovsk na jugu Rusije pošto je s ruskim vlastima dogovoren prekid vatre i nastavak mirovnih pregovora o Čečeniji.
1999. U Prištini na zgradi komande Prištinskog korpusa Vojske Jugoslavije podignuta zastava UN pošto se Vojska Jugoslavije povukla, a KFOR preuzeo kontrolu nad Kosovom.
2000. Britanski carinici u luci Dover otkrili u kamionu-hladnjači 58 leševa Kineza, ilegalnih emigranata.
