Američka glumica švedskog porekla i jedna od najvećih filmskih zvezda tridesetih godina 20. veka Greta Garbo rođena je na današnji dan pre 109 godina u Stokholmu.
Njena majka Ana Lovis je radila u fabrici za proizvodnju džemova, a otac Karlo Alfred Gustafson je obavljao više fizičkih poslova među kojima su čišćenje ulica, raznošenje namirnica, rad u fabrikama.
Oni su bili toliko siromašni da su im, dok je Ana još bila u porodilištu, predlagali da devojčicu daju na usvajanje. Oni su to kategorično odbili i tako je buduća velika filmska diva odrastala u nemaštini.
Taj kompleks siromaštva, prema rečima Berija Parisa, autora biografije Grete Garbo, glumicu je progonio ceo život. Živela je u predgrađu Stokholma, u skromnom stanu bez tople vode.
Odrastajući u bedi, tiha i povučena, Garbo je maštala o tome da postane velika glumica, pa je još kao devojčica počela da glumi u školskim predstavama.
Kada je njen otac umro 1919. godine od tuberkuloze, ona je morala da napusti školu i da počne da radi, kada je imala samo 14 godina. Prvo je radila kao pomoćnica u brijačnici, a kasnije u butiku na odeljenju za prodaju šešira.
Ubrzo je njeno lice osvanulo na stranicama prodajnih kataloga, a zatim i u reklamama. Sa 16 godina upisala je pozorišnu akademiju gde su joj prognozirali uspešnu karijeru. Debitovala je u filmu „Legenda o Gesti Berlingu”, a već njeno treće ostvarenje „Put i đavo” iz 1926. godine odveo ju je u glumačke visine i postala je toliko popularna da je njen prvi zvučni film „Ana Kristi” reklamiran pod sloganom „Garbo govori”. To joj je donelo prvu nominaciju za Oskara za najbolju glavnu glumicu i status međunarodne zvezde.
Drugi poznati filmovi u kojima je igrala su: Romansa, Grand hotel, Ana Karenjina, Dama s kamelijama i Ninočka.
Međutim, posle neuspeha filma „Žena sa dva lica” ona se povukla sa filma. Na kraju filmske karijere imala je četiri nominacije za Oskara, a Američki filmski institut je uvrstio među pet najboljih glumica 20. veka.
Filmovi „Ana Karenjina” i „Mata Hari” osigurali su joj kultni status, a 1954. godine dobila je Oskara za životno delo.
Što se tiče njenog ljubavnog života veći deo života pratile su je glasine da podjednako voli muškarce i žene. Nikada se nije udavala, ali je imala veze sa glumcem Džonom Gilbertom, koga je ostavila pred oltarom 1926. godine, fotografom Sesilom Bitonom i biznismenom Džordžom Šleom.
Garbo je imala lezbejske afere sa glumicom Luiz Broks, književnicom Mercedes de Akosta, čuvenom Marlen Ditrih i drugima.
Nakon povlačenja sa filmskog platna i odbijanjem da se pojavljuje u javnosti doprinela je stvaranju svojevrsnog mita o sebi. Umrla je u Njujorku 15. aprila 1990. godine.
Garbo je od javnosti skrivala i podatke o svojoj imovini. Koliki je stvarni iznos saznalo se tek posle otvaranja testamenta 1990. godine, kada je svu svoju imovinu ostavila nećaki.
Ostavština je iznosila 55 miliona američkih dolara, što u deonicama, što u nekretninama, ali i u novcu.
Povodom sto godina od njenog rođenja u septembru 2005. godine, Švedska je štampala seriju poštanskih markica s njenim likom.
