"Na ovome jedinstvenome mestu po svome geografskom i saobraćajnom položaju, u centru našeg prestonog, mučeničkog u prošlosti i naprednog u sadašnjosti grada Beograda, do pre tri meseca stajale su vekovima od ljudske ruke nedirnute močvare. Danas na ovome mestu podignut je na četrnaest hektara čitav jedan moderan grad"
“Posmatrano sa visine Brankovog mosta Staro sajmište je ličilo na neki razmrskan džinovski točak pao s neba. Ogromna osovina i dalje je štrčala iz sredine tog točka, kao neki magnetski stožer koji drži na okupu svoje razdrobljene delove. Ali, kako ti delovi više nisu služili nebeskom mehanizmu, u njegovom okrilju stali su svijati svoja gnezda beskućnici – beskućnici svih vrsta, među kojima umetnici (slikari, vajari, pisci) nisu bili najgori.“
Tako je Staro sajmište izgledalo nekoliko godina po završetku Drugog svetskog rata. Tako ga je u knjizi “Staro sajmište“ opisao Pavle Ugrinov.
A samo desetak godina ranije, tačnije 11. septembra 1937, svečano je otvoren Prvi beogradski sajam. U ime kralja Petra II to je uradio kraljevski namesnik, doktor Radenko Stanković. Svečanost otvaranja održana je u Paviljonu Zadužbine Nikole Spasića.
Završen je jedan veliki napor i mi smo danas srećni što službi jugoslovenske narodne privrede predajemo ovo sajmište i zadovoljni što otvaramo Prvi međunarodni sajam uzoraka u Beogradu. Na ovome jedinstvenome mestu po svome geografskom i saobraćajnom položaju, u centru našeg prestonog, mučeničkog u prošlosti i naprednog u sadašnjosti grada Beograda, do pre tri meseca stajale su vekovima od ljudske ruke nedirnute močvare. Danas na ovome mestu podignut je na četrnaest hektara čitav jedan moderan grad – rekao je u svom govoru predsednik Društva za održavanje sajma i izložbi, Milan Stojanović.
Do aprila 1941. godine na Beogradskom sajmu svake godine priređivane su prolećne i jesenje sajamske izložbe sa uspehom jednakim onom prilikom održavanja prvog i sa stalnim porastom interesovanja u zemlji i inostranstvu.
Priča o Prvom beogradsko sajmu iz pera Rebeke Levi objavljena je u knjizi “Kod dva bela goluba II- Stari Beograd”, 2008.
Ulazak zemlje u rat pretvorio je Prvi beogradski sajam u logor. Logor je imao službeno ime “Jevrejski logor Zemun”, (Judenlager Semlin) a njegova komanda bila je direktno podređena nemačkoj policiji (Gestapu) u Srbiji, iako se logor nalazio na teritoriji Nezavisne države Hrvatske.
U početku je logor bio samo za srpske Jevreje, da bi se kasnije proširio i na druge političke osuđenike, komuniste, partizane i četnike. Logor je bio aktivan od oktobra 1941. do jula 1944. godine. Na ovom mestu usmrćeno 6.320 Jevreja, a zatim i više od 10.000 žrtava drugih nacija među kojima su najbrojniji bili Srbi.
