Mitropolit zagrebačko-ljubljanski i cele Italije Jovan Pavlović preminuo je danas popodne u Zagrebu, u 77 godini, saopštila je Srpska pravoslavna crkva.
– Pre nekoliko dana mitropolitu Jovanu se pogoršalo zdravstveno stanje, pa je smešten u zagrebački Kliničko-bolnički centar Sestre milosrdnice, gde je, posle moždanog udara, operisan 29. marta – navela je SPC.
O smri mitropolita obavešten je patrijarh Irinej, kao i svi članovi Svetog Arhijerejskog Sinoda koji će na vanrednoj sednici doneti odluku ko će administrirati Mitropolijom zagrebačko-ljubljanskom, i utvrditi detalje pogreba mitropolita Jovana.
Mitropolit zagrebačko-ljubljanski Jovan bio je punih 37 godina arhijerej Srpske pravoslavne crkve. Za episkopa Srpske crkve izabran je 1977. godine. Hirotonisao ga je patrijarh German.
Za mitropolita zagrebačkog SPC izabran je 1982. godine. Ranije je bio episkop Lepavinski i vikarni episkop patrijarha Germana. Na inicijativu mitropolita Jovana ta eparhija je 1983. promenila naziv u Zagrebačko-ljubljanska.
Jurisdikcija Eparhije zagrebačko-ljubljanske je odlukom Svetog arhijerejskog sabora 1994. godine proširena i na Srbe u Italiji, pa je mitropolit Jovan u Trstu preuzeo dužnost. Radio je na negovanju odnosa s Rimokatoličkom crkvom.
Mitropolit je rođen 22. oktobra 1936. godine u slavonskom selu Medincima, kod Podravske Slatine. Osnovnu školu završio je u Medincima, malu maturu u Podravskoj Slatini, a Bogosloviju Svetog Save u beogradsklom Manastiru Rakovici.
Na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu diplomirao je 1963. godine, posle čega je na postdiplomskim studijama u Nemačkoj proučavao evangelističku teologiju.
U Minhenu je studirao rimokatoličku teologiju i vizantologiju.
Boravio je i u Belgiji i Nemačkoj u benediktinskom manastiru kao i u manstiru kod Minhena, gde se bogosluženja obavljaju po vizantijskom i zapadnom latinskom obredu.
Po završetku postdiplomskih studija Sveti arhijerejski Sinod SPC ga je postvio za suplenta Bogoslovije u Prizrenu, gde je radio 1966/67. godine.
Potom je bio u Manastiru Krka, gde ga je Episkop dalmatinski zamonašio. Nakon toga je postao jerođakon, a 1969. jeromonah.
Pored nastavničke dužnosti u Bogosloviji i manastiru, rukovodio je školskom i manstirskom bibliotekom sve do izbora za episkopa.
Od 1982. do 1992. bio je prestavnik SPC u Ženevi, u Komisiji za međucrkvenu pomoć. Predsedavao je Arhijerejskim Saborom SPC i Sinodom.
Imao je znatnu ulogu i kao član Komisije za preuzimanje sakralnih crkvenih predmeta oduzetih od SPC tokom Drugog svetskog rata.
Radio je i na obnovi Manastira Lepavine (iz 1550.) kod Koprivnice, u Hrvatskoj, i drugih.
