Bila je to poslednja utakmica jedne od najtalentovanijih generacija u istoriji fudbala, ekipe koja tragičnom nesrećom ostala bez osmorice igrača. Sudbina je htela da svoj život oni okončaju samo dan nakon duela sa Crvenom zvezdom.
Pre tačno 60 godina, 6. februara 1958. godine odigran je sada već čuveni revanš meč četvrtfinala Kupa šampiona između Crvene zvezde i Mančester junajteda.
Taj duel nije ostao upamćen po odličnoj igri, golovima, majstorijama na obe strane, već po tragediji koja se dogodila samo dan kasnije.
Nakon pobede od 2:1 u prvom susretu, gosti iz Engleske doputovali su u Beograd sa epitetom favorita za prolazak dalje. Oni su odlično počeli revanš, i već nakon dva minuta došli u vođstvo pogotkom Denisa Vajoleta, da bi golovima Bobija Čarltona u 30. i 31. minutu stigli do velike prednosti od 3:0.
Malo ko je nakon takvog rezultata davao Zvezdi šanse za plasman u polufinale. Početak drugog poluvremena doneo je nadu svima na stadionu JNA, pošto su „crveno-beli” preko Bore Kostića i Lazara Tasića stigli nadomak preokreta već u prvih pet minuta nastavka. Ipak, sve što je tadašnji šampion Jugoslavije uspeo da uradi do kraja susreta jeste izjenačujući pogodak Kostića u 90.minutu.
Na nesreću svih ljubitelja fudbala, to je bio poslednji susret te supertalentovane generacije, koju je sa klupe predvodio čuveni ser Mat Bazbi.
Ubrzo nakon poletanja sa minhenskog aerodroma po mećavi, avion se srušio i u toj nesreći je poginulo 23 od 44 putnika, među kojima je bilo osam „Bazbijevih beba”.
Strašna pogibija fudbalera Mančester Junajteda trajno je zbližila ova dva trofejna kluba koji i dalje neguju prijateljske odnose.
