Komentar Liturgijom koju služi patrijarh Irinej u Vaznesenjskoj crkvi u Beogradu, danas je počelo obeležavanje gradske slave Spasovdan, koje je nastavljeno litijom kroz glavne gradske ulice.
Od kad je despot Stefan Lazarević 1403. godine ustoličio Beograd kao prestonicu, u čast obnove i napretka, Grad je kao svoju krsnu slavu uzeo Vaznesenje Gospodnje – Spasovdan. Ova slava simbolično ukazuje na stalno uzdizanje – vaznesenje grada iz pepela i neuništivu nadu i veru u budućnost izražavajući duševnu i moralnu snagu naroda prekaljenog u slavnoj prošlosti.
Liturgiji su prisustvovali zamenik gradonačelnika Beograda Andreja Mladenović, članovi Gradskog veća, kao i brojni građani, koji su potom u 11.30, na čelu sa patrijarhom Irinejom i episkopima u litiji krenuli iz Ulice admirala Geprata kroz centralne gradske ulice.
U vreme kretanja litije a koja će se zaustavljati tri puta, zvonila su zvona u svim gradskim i prigradskim crkvama.
Na čelu litije nose se Jerusalimski krst i barjak Grada Beograda. Na barjaku od crvenog brokata sa jedne strane je ikona Vaznesenja Gospodnjeg i slovima od zlatnih niti natpis “Opština Grada Beograda 1938”, a sa druge ikona Svete Petke i poruka “Ko Krsno ime slavi – onom i pomaže”.
Sa leve i desne strane barjaka nose se dva mala krsta i dva mala zvona koja sve vreme neprekidno zvone, a iza njih ide žito Hrama i Grada Beograda, kao i kolač hrama i Grada.
Nakon molitve, litija će se kretati Knez Mihailovom i Pariskom do Sime Markovića gde će kod Saborne crkve biti održana druga molitva u kojoj se moli za poštedu od stradanja, mir i napredak.
Litija, u kojoj je više hiljada građana, od Saborne crkve nastavlja Pop Lukinom, Brankovom, kroz Kraljice Natalije i Dobrinjsku do Admirala Geprata, gde će po povratku u Vaznesenjsku crkvu, ispred granitnog Krsta, biti održana treća molitva u spomen svih palih junaka Beograda.
Vaznesenje spada u pokretne praznike – pada istog dana, ali se menja datum jer se računa od Vaskrsa. Praznuje se uvek u četvrtak, 40 dana posle Vaskrsa, a 10 dana pre Duhova.
Praznik Vaznesenja Gospodnjeg, u narodu je poznat kao Spasovdan, jedan je od deset praznika posvećenih Hristu. Značaj praznika vidi se po tome što je najveći istorijsko-pravni dokument srpske srednjovekovne države, čuveni Dušanov zakonik, obnarodovan na Spasovdan 1349, a dopunjen takođe na Spasovdan pet godina kasnije.
Današnju formu postojećeg slavskog obreda uobličio je 1862. godine mitropolit beogradski Mihailo Jovanović, tada i poglavar Crkve Kneževine Srbije, na čiji je predlog, upućen knezu Mihailu Obrenoviću, 1863. godine i sagrađena Vaznesenjska crkva.Ova crkva uspela je da sačuva originalni barjak Uprave grada.
