Ivan Krajačić, poznatiji pod svojim konspirativnim imenom Stevo bio je političar, državnik, obaveštajac, komunista, svojevrsna “senka” vođe komunističke Jugoslavije, Josipa Broza Tita.
Radio je u rudniku Lješljani od 1922. godine, gde je izučio zanat za alatnog mehaničara 1925. godine, te položio ispit za ložača “stabilnih strojeva 1926”.
Od 1928. bio je zaposlen u radionici Jugoslovenskih državnih železnica u Zagrebu, gde je primljen u SKOJ 1931. i u KPJ 1933. godine. Postao je član Mesnog komiteta KPJ 1934. godine i Pokrajinskog komiteta za Hrvatsku 1935. godine.
Na strani republikanaca, učestvovao je u Španskom građanskom ratu, gde je stekao neophodno ratno iskustvo, ali i čin kapetana.
– Od 1938. godine sarađivao je sa bezbednosno-obaveštajnim sistemom i “aparatom” Sovjetskog Saveza, a postoje tvrdnje da je saradnik pomenutih “tela” ostao do kraja svog života – ispričao je istoričar Ognjen Karanović na tribini “Ivan Stevo Krajačić – stvarni gospodar komunističke Jugoslavije?” održanoj krajem decembra u klubu “Tribina mladih” Kulturnog centra Novog Sada.
GROF KOMUNISTIČKE JUGOSLAVIJE: Miloševića je zvao BANKARSKIM PACOVOM i bio i ostao ENIGMA TITOVE DRŽAVE
Krajačić nije pominjan samo kao agent ruske službe nego da ga je, navodno, i Randolf Čerčil vrbovao za saradnju s Englezima.
Posle završetka Drugog svetskog rata, drug Stevo je obavljao mnoge važne dužnosti u komunističkoj partiji i novoj jugoslovenskoj državi.
Prvi načelnik OZNE, Titov najbolji drug
Posle osnivanja Odeljenja za zaštitu naroda – OZNE 1944. godine, postavljen je za načelnika, a na toj dužnosti nalazio se i posle rata, do marta 1946. kada je, u činu general-pukovnika prebačen u rezervu i postavljen za ministra unutrašnjih poslova u Vladi Narodne Republike Hrvatske.
Bio je i predsednik Izvršnog veća Sabora NR Hrvatske i član Saveznog izvršnog veća. Od 1963. do 1967. godine nalazio se na dužnosti predsednika Sabora Socijalističke Republike Hrvatske.
– Gotovo svi Krajačićevi savremenici i ispisnici u rukovodilačkim strukturama Titove Jugoslavije, svedočili su na identičan način o njegovim specifičnim, ličnim i profesionalnim relacijama sa Brozom koje su prevazilazile okvire “uobičajene komunikacije” – navodi istoričar.
Reč je, pričalo se, bila o Titovom najboljem drugu, jedinom koji je pred maršalom smeo da digne noge na sto, obraća mu se potpuno neformalno i zaista jedini u Jugoslaviji “radi šta mu je volja”. Neograničeno poverenje u njega je imala i Jovanka.
TAJNA SA DEDINJA: Zašto je BAŠ JOVANKA postala Titova žena i kako to da sa njihovog venčanja NE POSTOJI NIJEDNA FOTOGRAFIJA?
Raspućin sa Brozovog dvora
Stevo je, tvrdi se, bio bahat i grub, njegova je uvek bila zadnja, a toliku slobodu pred najmoćnijim čovekom Jugoslavije neki pripisuju nikada proverenoj tvrdnji – da ga se Tito plašio.
O ovome je pisao i Vladimir Dedijer, nazivajući Krajačića “tvorcem Golog otoka, najmračnijom ličnošću naše povesti”.
– Njega se i sam Tito plašio. Zašto? On je od februara 1942. bio glavni rezident NKVD, kasnije KGB-a za Balkan – piše Dedijer.
Knjiga autora Borisa Rašete sa naslovom “Titov najtajniji agent” objavljena pre nekoliko godina samo je zakomplikovala priču o već inače misterioznom čoveku. U njoj Krajačića zovu i “Raspućin sa Brozovog dvora”.
TITOV OMILJENI VIC: Bio je ZABRANJEN, ali Broz ga je OBOŽAVAO! Jednom ga je ispričao i Rusima, ali njima NIJE BILO SMEŠNO
– Kada se pročitaju detalji njegove biografije koji se u dobroj meri zasnivaju i na njegovim ličnim svedočenjima, stiče se utisak da je reč o osmišljenom holivudskom scenariju. Krajačić se, naime, prema nekim tvrdnjama, u Zagrebu kretao u domobranskim i ustaškim uniformama, slobodno ulazio u sedište tajne ustaške policije, nije se krio – istakao je Karanović dodajući da je takvo ponašanje netipićno za jednog poverljivog obaveštajca.
Jedna od nikada proverenih glasina govori i to da je Ivan Krajačić 1945. godine sprečio ubistvo Alojzija Stepinca upozorivši ga da se na nekoliko dana sakrije nakon što je Josip Broz Tito naredio da se nadbiskup ubije.
Mirna starost i prirodna smrt
I posle 1967. godine, kada se povukao sa mesta predsednika sabora, a zatim i iz Centralnog komiteta SK Hrvatske, ostao je na odgovornim mestima i to sve do smrti 1986. čime je za šest godina nadživeo svog “druga” Tita.
– Niko od njegovih saboraca, tokom njegovog života, a ni posle smrti, nije imao lepu reč o njemu. Posle svega, i dalje nam ostaje pitanje: ko je zaista bio Stevo Krajačić? – zaključio je Karanović na kraju tribine.
